Atopowe zapalenie skóry (AZS), inaczej wyprysk atopowy, to jedna z najczęściej występujących chorób skóry, dotycząca około 1,6-10,2 % dorosłych.
Zgodnie z najnowszymi rekomendacjami europejskimi, podstawową terapię w leczeniu AZS stanowią emolienty. Właściwie dobrane do skóry, warunków atmosferycznych, codziennej aktywności fizycznej łagodzą świąd i stan zapalny.
Obecnie uważa się, że w celu przywrócenia poprawnej bariery naskórkowej należy stosować preparaty zawierające humektany. Zalicza się do nich min.: mocznik, kwas mlekowy, glicerol oraz lipidy (np. kwas linolenowy, parafinę, cholesterol oraz ceramidy). Nie jest obecnie dostępny preparat, składający się ze wszystkich wymienionych substancji. W celu uzyskania szybkiej poprawy oraz utrzymania remisji AZS, konieczna jest codzienna aplikacja różnych emolientów i humektantów, wspólnie zawierających w swoim składzie pełne spektrum lipidów naskórkowych. Najnowsze obserwacje wykazują, że produkty zawierające glicerol jako środek nawilżający są lepiej tolerowane od produktów zawierających mocznik. W szczególności dotyczy to przypadków bardziej uszkodzonego naskórka.
Profilaktyka i pielęgnacja w atopowym zapaleniu skóry mają za zadanie zminimalizować potrzebę stosowania leków przeciwzapalnych, które w połączeniu z terapią emolientową są podstawą leczenia w okresach zaostrzeń. Dostępnych jest wiele miejscowych preparatów rekomendowanych do leczenia AZS. Podstawą są GKS, które występują w różnych formach, pozwalających na indywidualne dopasowanie do pacjenta, często stosowane są miejscowe preparaty zawierające inhibitory kalcyneuryny.
